Liefde voor muziek
Een tijdje geleden voelde ik me niet zo goed, k*t zelfs. Je moet je voorstellen dat je van kinds af aan een droom hebt, daar jarenlang keihard voor knokt en je dan op een dag realiseert dat het niks gaat worden. Dat komt echt snoeihard aan. Voor mij betekende dat een einde aan de liefde voor muziek.
Het was erg. Heel erg. Stapte ik de auto in, dan ging de radio uit. Kwam er een zangprogramma voorbij op tv, dan werd dat weg gezapt. De situatie had een beetje weg van een bruid die was laten staan bij het altaar en vervolgens geen witte duif of ring meer kon zien. Hartpijn, liefdesverdriet, depressie… geef het de naam die je wilt. Het kwam erop neer: ik voelde me k*t. K*t zelfs, met een hoofdletter k.
Toeval bestaat niet
Tijdens die periode vol zelfmedelijden kwam ik een aantal keren toevallig in aanraking met jazz. Het begon een patroon te vormen, waardoor ik het gevoel kreeg dat jazz iets van me wou. Dat gevoel werd sterker en sterker, dus moest ik er wel gehoor aan geven. “Laat ik eens beginnen met een zangles jazz,” bedacht ik toen.
Het internet afspeurend stuitte ik op zangdocente Marjolein van Tongeren. Het toeval wil dat haar zangstudio “Liefde voor Muziek” heet. Het toeval wil me blijkbaar helpen en de juiste richting opsturen, want laat liefde voor muziek nou nét zijn wat ik nodig heb.
Marjolein vertelt
Toen Marjolein haar zangstudio begon, zocht ze naar een mooie naam voor haar website en om haar onderneming aan te melden bij de Kamer van Koophandel. “Ik ben gaan nadenken, waar gaat het nou eigenlijk om? Gaat het om zingen? Ja, dat vind ik geweldig en is voor mij heel belangrijk. Maar het is meer dan dat. Ik stelde me voor hoe m’n leven zou zijn als muziek geen rol zou spelen of als ik er niet m’n werk van zou kunnen maken. Ja, het gaat om meer dan dat. Het gaat om de liefde voor muziek.” De volgende stap was het controleren van de beschikbaarheid van de domeinnaam. “Hij was gewoon vrij”, zegt Marjolein lachend, “en toen dacht ik – dit moet zo zijn!”
Een veelzijdig persoon
De bedrijfsnaam biedt bovendien ruimte voor haar veelzijdige werkzaamheden. Ze kan onder die naam lesgeven, optreden, koren coachen en muziek uitgeven. En dat doet ze met veel plezier en succes. Dat blijkt wel, want haar zangstudio bestaat inmiddels al 21 jaar.
Als kind was ze al net zo veelzijdig. Zo speelde ze dwarsfluit, piano en kreeg ze zangles. Holy crapamoly! Ik deed precies hetzelfde als kind bedenk ik me. Gewoon toeval? Het lijkt nu trouwens wel alsof ik mezelf als veelzijdig persoon wil neerzetten. Dat was niet de bedoeling, maar is in het kader van “leer lief zijn voor jezelf” wel leuk meegenomen. Anyhow… Haar pianoleraar voerde haar jazzmuziek ter inspiratie. En hoewel ze geen jazz speelde, nam ze dat stukje toch mee. Twee jaren nadat ze begon aan de docentenopleiding van het conservatorium in Amsterdam besloot ze er namelijk de Jazz Zangopleiding naast te doen.
Nog meer toeval
Tijdens onze kennismaking komen we er al gauw achter dat we allebei uit het Noorden van Nederland komen. Zij uit Emmen in Drenthe, ik uit de stad Groningen. Je raadt vast wat ik nu ga schrijven? Yes, precies dat. W a t e e n t o e v a l. Weet je wat ook toevallig is? Dat jij deze blog nu leest. Het ding is alleen dat ik niet in toeval geloof. Jij? Volgens mij gebeurt alles met een reden. Wat jouw reden is om dit te lezen, weet ik niet. Maar mocht Marjolein er iets mee te maken hebben, dan vind je hieronder haar contactgegevens!
Marjolein geeft zanglessen in Almere aan jong en oud, aan onervaren en ervaren zangers, aan individuen en koren én in alle genres, niet alleen in jazz. Wil je in contact komen met Marjolein? Dat kan via haar website liefdevoormuziek.nl.
11 Comments
Wendy
Toeval bestaat niet…… wat een mooi stukje heb je er weer van gemaakt…….. liefs Wendy
pieksma
Dank je wel Wen! x
Nicolaas van Tongeren
Lieve Marloes en Marjolein, nee, geen toeval dat ik je leuke interview lees. Toeval bestaat niet.
En, Marjolein is mijn dochter. En wat voor één…Liefde voor muziek, dat heeft zij altijd gehad.
Op vakantie naar Oostenrijk, of Frankrijk zong ze altijd achterin de auto, vaak samen met haar broer en haar twee zussen. Zo kan ik nog wel een paar A4-tjes vullen. Hou het ermaar op dat ze een lieve meid is, heel muzikaal en….ze kan het overdragen. LIEFDE VOOR MUZIEK!
Heel veel plezier en succes met de lessen.
Nico.
Nicolaas van Tongeren
Lieve Marloes en Marjolein, nee, geen toeval dat ik jouw ooit interview lees. Toeval bestaat niet.
Marjolein was als kind al altijd bezig met muziek w.o. Kinderen voor Kinderen…
Op vakantie met haar broer en nog twee zussen zong ze altijd achterin. Heel leuk.
Ze is heel muzikaal en…kan het heel goed overbrengen.
Zo kan ik nog een aantal A4-tjes vullen.
Veel succes en plezier met je zangstudie. Swing it out!Nico
pieksma
Hallo Nico,
Wat ontzettend leuk om te lezen dat Marjolein vroeger al zo heerlijk kon genieten van muziek. Ik zie het helemaal voor me! Hartelijk bedankt voor uw reactie.
Daisy
Wat een leuk stuk om te lezen en wat fijn dat jullie elkaar zijn tegengekomen! Heel leuk geschreven ook weer. Kusjes!!
pieksma
Dank je Dais! x
Mandy Kuijk
Wat een mooi interview! Ik krijg zin om ook wellicht aan te sluiten bij Marjolein en zangles te nemen. Zoveel overlappen gevonden, in Emmen in de klas gezeten bij Marjolein, toen zelfs besties! In Groningen gestudeerd….en…..nu woon ik in Nieuw-Vennep, ook nog wel voor zangles in Almere te doen….wie weet Marjolein! 😉
pieksma
Hoi Mandy, dank je wel. Er kan ook weinig misgaan als je in gesprek gaat met zo’n leuk persoon als Marjolein. Maar daar weet jij dus alles van! 😉 Ik zou zeggen: doen!
Annemieke Teijema van den Bogaert
Hoi Marloes,
Ik ben je blog gaan lezen vandaag. Toevallig heb ik gisteren voor het éérst in 2 jaar weer gezongen. Ik kon 2 jaar niet zingen door persoonlijke heftige omstandigheden. Ik kon óók niet naar muziek luisteren. Sinds 6 maanden heb ik weer de radio aan staan thuis. Op een zender waar ook veel gekletst wordt. Én vooral niet op klassieke muziek. Ik ben een koorzanger. Ik heb december 2018 de Messiah gezongen in het concertgebouw. Auditie gedaan voor een koor dus. Gisteren de CD die daarvan is gemaakt opgezet. Én ik heb meegezongen met het Halleluja. En je weet al dat Marjolein ook 2 jaar mijn zangeres was.
pieksma
Hey Annemiek,
Wat bijzonder om te lezen dat je soortgelijke gevoelens t.o.v. muziek hebt ervaren. Als we elkaar zien in de sportschool zijn we allebei altijd erg vrolijk en gezellig, maar zo zie je maar dat er toch veel meer kan spelen. Maar wat fijn dat je weer hebt gezongen! Heb je het als positief ervaren? Ik hoop het wel. Uiteindelijk is muziek maken toch een hele mooie manier van dingen verwerken.
Dat van Marjolein wist ik. Het is zo’n kleine wereld! Ik blijf me verbazen haha.
Tot gauw!
Liefs,
Marloes