De eerste repetitie

Voor het eerst sinds lange tijd ben ik op weg naar een repetitie. My God wat voelt dat fijn! Door mijn eigen clash met popmuziek en door de culturele armoede als gevolg van corona, viel er de afgelopen tijd weinig op te treden en repeteren. Nu merk ik pas hoe erg ik het heb gemist om samen met anderen muziek te maken.

Vanuit Almere rij ik naar Amsterdam om Frank op te pikken in mijn kleine zwarte autootje met bijna 300.000 km op de teller (ja, ze is een taaie die auto van mij). Al navigerend naar de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (HKU) vertelt Frank me over de gitaarlessen die hij de afgelopen 2 dagen heeft gegeven in Rotterdam. En over zijn gitaarcollectie en de rode gitaar die hij heeft meegenomen voor deze sessie. De tijd vliegt en zonder aangereden te zijn door trams (trams zijn eng als je oorspronkelijk uit Groningen komt) bereiken we de HKU.

Julian, DJ en student aan de HKU, verwelkomt ons met een big smile en open armen. Hij is inmiddels derdejaars op de afdeling Muziek & Technologie en studeert daar Compositie & Sound Design. We lopen door het schoolgebouw en ik voel me weer even heel jong. Frank vertelt over de tijd dat hij studeerde aan het Utrechts Conservatorium. Sindsdien is er heel wat veranderd. We concluderen toch maar dat Frank en ik oud worden. Julian lacht en leidt ons naar de repetitieruimte waar zijn contrabas al klaarstaat.

Oh crap, in mijn enthousiasme vergeet vergeet ik iets bijzonders te vertellen. Wij drieën kennen elkaar al heel goed. Julian Tjon Sack Kie is namelijk mijn neef. En gitarist, zanger en docent Frank Wolff is de vriend van mijn nicht. It’s a family thing yall!

Lullaby of Birdland is het lied waar we ons op richten vandaag. De heren bedenken een mooi intro en we delen het nummer zo in dat er door beide instrumentalisten geïmproviseerd kan worden.

Zo gemotiveerd als ik begon, zo onzeker en ongemakkelijk voel ik me wanneer we concluderen dat ook ík meer mag variëren en improviseren. Frank ziet het aan me en kaart het aan. Julian vertelt kalm dat dit een veilige omgeving is. Heel cliché, maar het werkt: ik voel me veilig en begin vrijer te zingen. Wat fijn dit! Ik ben er nog lang niet, maar weet wel dat ik erg geniet van de weg die we bewandelen. En is dat niet waar het om draait in life?

Vind je het leuk om meer beelden voorbij te zien komen van onze repetities? Volg me dan op Instragram en Facebook. Ben je benieuwd naar de muziek die Julian draait als DJ? Volg hem op Facebook en Instagram. Zou je gitaarles willen van Frank in Amsterdam of Rotterdam of zou je zijn liedjes willen horen? Volg dan ook hem via Instagram en Facebook.