De eerste repetitie
Voor het eerst sinds lange tijd ben ik op weg naar een repetitie. My God wat voelt dat fijn! Door mijn eigen clash met popmuziek en door de culturele armoede als gevolg van corona, viel er de afgelopen tijd weinig op te treden en repeteren. Nu merk ik pas hoe erg ik het heb gemist om samen met anderen muziek te maken. Vanuit Almere rij ik naar Amsterdam om Frank op te pikken in mijn kleine zwarte autootje met bijna 300.000 km op de teller (ja, ze is een taaie die auto van mij). Al navigerend naar de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (HKU) vertelt Frank me over de gitaarlessen…
Muziekimprovisatie: wat maakt het zo bijzonder (eng)?
In mijn vorige blogpost schreef ik over de ingrediënten van jazzmuziek en kwam improviseren naar voren als één van de belangrijkste kenmerken van jazz. De een kan er niet naar luisteren, terwijl voor de ander een liedje pas compleet is als er en stuk improvisatie in zit. Bij welke partij je ook hoort: improviseren wordt gezien als hét bewijs van muzikaliteit. Ondanks dat ik het heerlijk vind om naar te luisteren, vind ik het doodeng om zelf te doen. There, I said it. Maar waarom? En hoe kom ik er af? Om daar een antwoord op te krijgen ben ik me gaan verdiepen in de psychologie achter muziekimprovisatie. Maar voordat…
De ingrediënten van jazz
Het is een grauwe ochtend als ik aan de keukentafel zit met onze 10-jarige dochter Armelle. Tussen een slok melk en een hap brood door vraagt ze me met een serieuze blik: “Is de Goede Fee een jazzzangeres?” Ik probeer me voor de geest te halen welke liedjes de Goede Fee zingt, maar ik kom er zo snel niet op dus vraag ik haar wat ze precies bedoelt. “Nou”, reageert ze guitig, “ze zegt toch steeds bibbedie babbedie boe?” Ze schiet in de lach en ik lig nog harder dubbel. Dat een kind van 10 scatten (zingend improviseren met woorden zonder betekenis, zoals doohbeeh, doohbah, bahboahdap) ziet als iets dat…
