Jazz leerde me rappen

Vandaag releast rapper Lange Frans, bekend van hits zoals ‘Het Land Van’ en ‘Zinloos’ de single ‘Yeah Aight’. Het nummer is een samenwerking met de Amsterdamse rapper Serra, de 17 jaar jonge producer Caprisol en met… *tromgeroffel*… moi. Voor dit lied heb ik m’n rap skills – waarvan ik niet eens wist dat ik ze had – uit de kast getrokken. En dat is iets wat ik niet had gekund zonder jazz.

Rappen. I know, het klinkt als iets voor 15-jarigen met een afzakkende broek en gouden kettingen uit the hood. Maar dat is het niet. Niet alléén, in ieder geval. Hiphop is inmiddels zo populair dat je het als popmuziek kunt zien. En hiphop is net zo min alleen voor dat ene type mens, als jazz enkel “voor en door” bejaarden is. Persoonlijk hou ik van rap. De punch lines, het ritme, de verhalen die poëtisch en straat tegelijk kunnen zijn… En wist je dat hiphop en jazz een aantal grote overeenkomsten hebben? Jazz ontstond onder de Afro-Amerikaanse bevolking, hiphop ook. Jazz ontstond vanuit een geschiedenis van onderdrukking, hiphop ook. Jazz werd door de blanke bevolking als not done gezien, hiphop ook. Jazz werd door de blanke bevolking overgenomen waarna het een geaccepteerde vorm van popmuziek werd en datzelfde geldt ook voor hiphop.

Anyhow, een tijdje geleden kreeg ik een appje van Lange Frans. Of ik met hem de studio in wou. Grappig hoe je iets aantrekt, als je het loslaat. Ik had me het afgelopen jaar immers nul bezig gehouden met urban popmuziek en was helemaal gefocust op mezelf vinden, waar jazz, mediteren en de corona-pandemie een grote bijdrage aan leverden.

Afijn. Ik ging op de uitnodiging in en we schreven een aantal tracks waaronder ‘Yeah Aight’. En zo “hiphop” ik mijn verse heb neergezet, had ik niet gekund zonder jazz. En waarom niet? Jazz leerde me los te durven laten, te vertrouwen op mezelf en op een positieve uitkomst. Jazz leerde me in het moment te zijn. En creatiever te zijn. Jazz leerde me te luisteren en te voelen. Plezier te hebben. En vooral ook: schijt te hebben. Just do it!

Hoe nu verder? Hiphop? Jazz? Beide? Samen of apart? Ik heb werkelijk geen idee. Voorheen zou ik compleet over de zeik raken van die onzekerheid. En hoewel ik de zenuwvlekjes in mijn nek voel ontstaan terwijl ik dit schrijf, is er een veel groter deel in mij dat zegt dat het wel goed komt… Waar jazz al niet goed voor is.

‘Yeah Aight’ kun je via deze link beluisteren op Spotify. Liever de videoclip bekijken? Dat kan hier.