David Linx beaamt: “It is an artist’s duty to reflect the times”

Foto: Guillaume Saix

“It is an artist’s duty to reflect the times” is een bekende uitspraak van Nina Simone. Volgens haar is het de taak van de artiest om de tijd waarin hij of zij leeft te weerspiegelen. Toen jazzzanger, tekstschrijver en componist David Linx (1965) op zijn Facebook-tijdlijn voorbij zag komen dat een jonge kerel de quote deelde, voorzien van het commentaar dat Miss Simone een ongelooflijk genie moet zijn geweest om tot die woorden te komen, brak zijn klomp. “Dat is precies waar het mis gaat”, aldus David. “Als je daarvan onder de indruk bent, wat is dan je standaard?” 

Dat een artiest zijn tijd weet te vertolken is volgens de Belgische muzikant een must, maar helaas is bijna niemand zich daar meer van bewust. “We leven in een maatschappij met een hoog behagingsgehalte. Sommige studenten zijn al bezig met de vraag of hun muziek niet te moeilijk voor de luisteraar is nog voordat ze toekomen aan het schrijven van het refrein. Nee, je moet het voor jezelf doen. Die weg is misschien langer, maar de loopbaan die het oplevert ook.” 

Geen ruimte voor eigen groei 

Anderen willen behagen, zit het ontwikkelen van eigenheid in de weg. En het niet ontdekken van je eigen stem kan funest zijn. “Ik ben in beroep sinds de jaren ‘80 en heb mensen zien komen en gaan. Ze vielen weg omdat ze steeds probeerden te voldoen aan de wens van anderen. Dat houdt niemand vol. Voila, ik heb mij aangepast aan de tijd, maar ik ben dezelfde persoon gebleven.” Volgens Linx is Miles Davis een voorbeeld van iemand die zichzelf succesvol wist te bewegen door verschillende tijdperken zonder zijn eigen geluid te verliezen. “Tussen ‘48 en ‘91 zijn zijn spel en eigenheid niet echt veranderd, maar hoe hij zich omringde wel. Hij ging mee met zijn tijd, maar bleef zichzelf.” 

Gevoed door angst

De behoefte om te behagen komt volgens David voort uit een soort onzekerheid. “We leven in een onrustige, haastige tijd. De balans tussen wat we verdienen en kunnen uitgeven is verstoord. Met wat we nu verdienen, konden we 20 jaar geleden veel beter leven. Die situatie creëert denk ik een gevoel van angst, zo van ‘als ik nou dat doe, dan heb ik straks misschien…’” Die houding levert een schreeuwerige cultuur op waarin iedereen gehoord wil worden, maar bijna niemand echt de tijd neemt om zichzelf te ontdekken en zijn. Als voorbeeld noemt de zanger het alom bekende programma The Voice. “Natuurlijk kunnen er mooie stemmen bij zitten, maar het is alles behalve artistiek. Het gaat om luid, luider, luidst. Zodra mensen vocaal minder sterk zijn vallen ze af. Waarom? Techniek is belangrijk, maar toch niet het belangrijkst? Wat daarachter schuilgaat vind ik persoonlijk veel waardevoller. Ik denk dat we meer in ons hebben dan we denken, maar je moet wel de tijd nemen om dat te ontdekken.”

Toch is Linx hoopvol. “Onze jeugd lijdt aan een soort culturele beri-beri. Wat moet je ze geven om beter te worden? Culturele vitamines. Je kunt je kinderen elke vrijdag na het eten een gedicht laten lezen bijvoorbeeld. Ze gaan zich er dan vanzelf meer in verdiepen.” Datzelfde kun je met jazz standards doen, ook al pleit de zanger voor eigenheid. “Standards zijn het probleem niet, maar het probleem is wat men er mee doet – of niet mee doet. Je kan een lied uit 1920 zingen, maar het volledig 2021 laten klinken.” 

Be My Guest

David heeft door de jaren heen duidelijk zijn eigen stem gevonden. Op zijn nieuwste album ‘Be My Guest’ dat deze maand uitkwam, laat hij, zoals we van hem gewend zijn, zien dat hij de rode draad is in al zijn muziek. Of hij nou easy listening of ingewikkelde free jazz zingt: David Linx is David Linx. Met 15 duetten met 15 verschillende muzikanten die elk een lied uitkozen, is dat een hele prestatie. Ook voor de uitgenodigde artiesten was het een interessante uitdaging. “Ik vroeg ze allen om een lied aan te dragen. Die opdracht was nieuw voor ze, meestal krijgen zij een lied aangereikt. In sommige gevallen moest ik maanden op een antwoord wachten”, lacht de bij James Baldwin opgegroeide musicus. 

Ook voor David zelf was dit project een uitdaging. “Ik raakte geïntimideerd door het proces na de eerste 6 duo’s. Werken met veel verschillende gasten tegelijk kost veel energie. Ik legde het project 2 jaar opzij, maar het bleef met mijn geweten spelen dus pakte ik het weer op.” ‘Be My Guest’ is niet zomaar een muziekplaat, maar ook een gedachtenproces. Bij elk nummer stelde Linx zichzelf opnieuw de vraag: wie ben ik? “Er zijn zoveel dingen die ik ben. Als je constant in hetzelfde laantje blijft dan wordt dat toch saai? De stijl mag mij niet in een hok vastzetten. Ik bén de stijl.” 

‘Be My Guest’ beluister je via deze link. Wil je op de hoogte blijven van David Linx’ shows en muziek? Volg hem dan op Instagram of Facebook.