Een tijdje geleden voelde ik me niet zo goed, k*t zelfs. Je moet je voorstellen dat je van kinds af aan een droom hebt, daar jarenlang keihard voor knokt en je dan op een dag realiseert dat het niks gaat worden. Dat komt echt snoeihard aan. Voor mij betekende dat een einde aan de liefde voor muziek. Het was erg. Heel erg. Stapte ik de auto in, dan ging de radio uit. Kwam er een zangprogramma voorbij op tv, dan werd dat weg gezapt. De situatie had een beetje weg van een bruid die was laten staan bij het altaar en vervolgens geen witte duif of ring meer kon zien.…